" مبعث "  پیام آور عدالت و کرامت انسانی

آن روز که در غار حرا ندا بر پیامبر (ص)آمد که بخوان ؛ رسالت نبوی با پیام خروج انسان از ظلمات و حرکت به سوی نور اغاز شد .

بعثت پیامبر اکرم (ص)سرآغاز راهی شد تا انسان از شرک ؛ بی عدالتی ؛ تبعیض ؛ جهل و فساد بیرون آمده و به سوی توحید ؛ معنویت ؛ عدالت و کرامت حرکت کند.

مبعث نبوی با نهضت معنوی شروع شد و انقلابی در عالم بشری ایجاد کرد که هنوز دامنه آن ادامه دارد .این تحول روحی ؛ مردم مادی بت پرست را

 به مبدا آفرینش راهنمایی کرد و از کردار زشت برحذر ساخت و به نیکویی دعوت نمود . پیامبر (ص) پیروان خود را به این منقبت ستود که شما

 بهترین امت من هستید و می توانید دنیای بشریت را با اجرای قانون متین قرآن به سعادت مطلوب برسانید .

رسول خدا (ص) در روز 27رجب در مکه مکرمه دعوت به خدا را آغاز کرد و سالها بعد در مدینه

 حکومت اسلامی را تشکیل داد .

حضرت محمد(ص)دین مبین اسلام را به مردمی عرضه کرد که جملگی در آتش جهل می سوختند و

 دعوت او چنان دلنشین بود که به سرعت دیوارهای جهل و خرافات را فرو ریخت و مردم موج موج به

 اسلام گرویدند .

رسول خدا در مدینه منشور حکومتی اسلام را پایه ریزی و همه مردم را در اداره حکومت شریک کرد .

حضرت محمد (ص) سالها به صورت پنهانی مردم مکه را به سوی خدا دعوت کرد و آن زمان ندا آمد که

دعوت آشکار کن ؛ دشمنان چنان عرصه را بر او تنگ کردند که به دستور خدا هجرت آغاز کرد . پیامبر گرامی اسلام پس از 13سال توقف در مکه

در اثر فشار  و اذیت و آزار قریش از طرف خداوند مامورشد به مدینه هجرت  کند ؛ هجرت پیامبر و مسلمانان به مدینه ؛ فصل تازه ای در زندگی  

  پیغمبر اکرم (ص)و اسلام گشود ؛ همچون کسی که از محیط آلوده و خفقان آور به هوای

 آزاد و سالم پناه برد .هجرت پیامبر (ص)و مسلمانان از مکه به مدینه برای پی ریزی زندگی

 اجتماعی اسلام ؛ نخستین گام بلند

             در پیروزی و گسترش اسلام و جهانی شدن آن بود .مبعث نبی اکرم اسلام در سراسر ایران

 اسلامی با شکوه خاصی گرامی داشته می شود .

              شهروندان تهرانی نیز همه ساله به همین مناسبت مراسم و جشن هایی را در اماکن  مذهبی  مساجد و حسینیه ها برگزار می کنند و

 سالروز بعثت پیامبر بزرگوار اسلام را گرامی می دارند .مردم با آذین بندی و چراغانی خیابانها ؛ معابر؛ مساجد و شرکت در مراسم جشن

 ارادت خالصانه خود را به خاتم الانبیا حضرت محمد بن عبدالله (ص)نشان می دهند .

بسم الله الرحمن الرحیم

جامعه مهدوي كه در لسان روايات شيعي و مستفاد از مباحث مطروحه در ذيل برخي آيات قرآن كريم، بهشت زميني و يكي از مراتب جنت اعلاي خداست، واجد ويژگي‌هاي منحصربه‌فرد و قابل تأملي است كه هر انديشمندي را به فكر و تعمق وا‌مي‌دارد. براي درك بهتر آن فضاي بي‌نظير كه پس از ظهور امام مهدي‌(عج) رفته رفته ساخته مي‌شود، بايد مباني عرفاني وجود بهشت زميني از حيث امكان و وجود و همچنين مقدمات ايجاد آن بررسي شود، اما در اين بين بحث ظريف و گره‌گشايي وجود دارد كه لاجرم بايد به بوته نقد و بحث گذارده شود تا از آثار آن براي ايجاد آن جامعه آرماني انگيزه‌ها قوي‌تر شود. آن نكته ظريف استفاده هوشمندانه امام مهدي‌(عج) از ظرفيت عظيم انساني است كه در طول تاريخ به علل و بهانه‌هاي مختلف از اثربخشي محروم مانده و حتي در سده‌هاي اخير تحت نفوذ كامل شيطان روند معكوس و ويرانگري را آغاز نموده
است.

انسانيت انسان از اين حيث كه امانتي الهي است و از بدو خلقت در اختيار اوست، محتاج نگهداري و تربيت و به فعليت درآوردن است و لاجرم بايد آن را شناخت و كشف كرد تا به مقتضاي ديگر عناصر زندگي‌بخش و ملاحظات دين و فرهنگ به صحنه عمل آورد. جامعه انساني نيز همچون نوع انسان داراي همين استعداد و قدرت دروني خدادادي است. اگر نخستين جامعه انساني خداخواسته توسط آدم ابوالبشر‌(ع) تشكيل گرديد و در طول تاريخ توسط انبيا و اصفياي الهي پاسداري، تربيت و متعالي گرديد، در مواجهه با مكايد شيطان كه انسان‌هاي ضعيف‌النفس را به تبعيت از خود و هرج و مرج‌طلبي عليه فرستادگان خدا وادار مي‌سازد، با جامعه‌اي به ظاهر خداستيز يا بدون هويت خدايي و انساني روبه‌رو گشت. پيشوايان آسماني از آنجا كه علم و حكمتشان خدايي است و بر همه زواياي زندگي انسان و جامعه او اشراف دارند، در برهه‌هاي مختلف تاريخ با اين معضل بزرگ برخوردهاي مختلف و متفاوتي داشته‌اند، گاهي به مدارا و سكوت گذرانده‌اند و گاهي كه امكان به حركت واداشتن بوده است، دست به جهاد و سازندگي زده‌اند، اما در هر صورت از اصالت انساني و خداساخته انسان و جامعه انساني غفلت ننموده و اين حقيقت را همچون گوهري گرانبها به وارثان خويش سپرده‌اند. در روايات متعددي در مصادر شيعه بر ارزش اصيل انسان تأكيد شده و رهبران اجتماعي را به ارزش‌هاي انساني سفارش نموده است. نامه امام علي‌(ع) به مالك اشتر يكي از اين اسناد راهنما و ارزشمند
است.
با اين مقدمه كوتاه گام مؤثري در رسيدن به آن نكته ظريف كه به اتحاد جامعه مهدوي و جامعه انساني مي‌پردازد، نزديك شديم. از سويي انسان و جامعه انساني گذشته از نوع تربيت و اعمال و رفتار ظاهري كه در صورت انحراف، تحت نفوذ و سيطره شيطان به اين پستي گرفتار شده است، واجد خميرمايه و قوه خداداد و خداساخته‌اي است كه در صورت مواجه شدن با نشانه‌هاي خدايي در بيرون و مخاطب قرار گرفتن از سوي رهبران بصير و بهره‌مند از كرامت انساني كه بي‌شك متوجه‌ترين افراد به ارزش‌هاي انساني هستند، بسرعت هويت اصيل خويش را به ياد آورده و به سمت كمال و تعالي به راه مي‌افتد.
اين گروه از انسان‌ها كه در اسناد ديني و لسان قرآن كريم و معصومين‌(ع) مستضعفين ناميده مي‌شوند، علي‌رغم كمترين برخورداري از ظواهر ديني، انساني و اميدوار‌كننده از باطن و فطرتي خدايي برخوردارند كه با تسلط شياطين جنّي و انسي از گام نهادن در عرصه عمل جامانده است و در صورت فراهم شدن حداقل‌هاي هدايت و صلاح به اصل خويش بازگشته و به انجام اعمال صالحه روي مي‌آورند.
در ابتداي سخن از منجي و مديريت بشريت براي ساختن بهشت زمين بحث شد قرآن كريم در مثالي آشكار براي اين رويداد عظيم و اميدبخش، زندگاني حضرت سليمان نبي‌(ع) را به تصوير مي‌كشد و او را مسلط بر انس و جن برشمرده و ماحصل تلاش‌هاي جامعه انساني در زمان او را رسيدن به مراتبي از بهشت زميني كه مهد تعالي و آرامش براي انسان است، معرفي مي‌فرمايد.
پس از اين مقدمات، مي‌توان نتيجه گرفت انقلاب منجي و ظهور امام مهدي(عج)‌ در حقيقت پيام خداوند متعال به انسان‌ها براي بازگشت به هويت اصيل خودشان است و پيرو آن جوامع بشري نيز به اصالت انساني و خداساخته خويش مراجعه خواهند كرد.
امروزه اقبال به معنويت حقيقي و گرايش به تعاليم اسلام ناب كه عمدتاً از سوي جمهوري اسلامي و عالمان و انديشمندان اين سرزمين توصيه و تبليغ مي‌گردد، گوياي نزديك‌تر شدن به روزگار رهايي انسان است. روزگاري كه انسانيت انسان از كنج انزواي شيطان ساخته، خارج مي‌گردد و جامعه‌اي برخوردار از كمالات و كرامات خدادادي بنا مي‌شود. بهشتي مملو از معنويت و آرامش و مهد عشق و زيبايي.
در آن روز شيطان از صحنه روزگار محو شده و عقل و اختيار به يكايك بني‌آدم بازگشته است. 

حضرت زینب كبرى علیها السلام در روز پنجم جمادى الاولى سال پنجم یا ششم هجرى قمرى در شهر مدینه منوّره متولّد گردیده و جهان را به قدوم خویش مزین فرمودند.

نام مبارك آن بزرگوار زینب، و كنیه گرامیشان ام الحسن و ام كلثوم و القاب آن حضرت عبارتند از: صدّیقة الصغرى، عصمة الصغرى، ولیة اللّه العظمى، ناموس الكبرى، شریكة الحسین علیهالسّلام و عالمه غیر معلّمه، فاضله، كامله و ... پدر بزرگوار آن حضرت، اوّلین پیشواى شیعیان حضرت امیرالمؤمنین على بن ابیطالب علیهماالسّلام، و مادر گرامى آن بزرگوار، حضرت فاطمه زهرا سلام اللّه علیها می باشد.

در روز بیستم جمادى الثانى 1320 هجرى قمرى مطابق با 30 شهریـور 1281 هجرى شمسى ( 21 سپتامپر 1902 میلادى) در شهرستان خمین   از توابع استان مركزى ایران در خانواده اى اهل علـم و هجرت و جهاد و در خـانـدانـى از سلاله زهـراى اطـهـر سلام الله علیها، روح الـلـه المـوسـوى الخمینـى پـاى بـر خـاكدان طبیعت نهاد .
او وارث سجایاى آباء و اجدادى بـود كه نسل در نسل در كار هـدایـت  مردم وكسب مـعارف الهى كـوشیـده انـد. پـدر بزرگـوار امام خمینـى  مرحوم آیه الـله سید مصطفى مـوسـوى از معاصریـن مرحـوم آیه الـلـه  العظمـى میرزاى شیـرازى (رض)، پـس از آنكه سالیانـى چنـد در نجف  اشـرف علـوم و معارف اسلامـى را فـرا گرفته و به درجه اجتهـاد نایل  آمـده بـود بـه ایـران بازگشت و در خمیـن ملجاء مردم و هادى آنان  در امـور دینـى بـود. در حـالیكه بیـش از 5 مـاه ولادت روح الـلـه  نمى گذشت، طاغوتیان و خوانین تحت حمایت عمال حكومت وقت نداى حق طلبـى پـدر را كه در برابر زورگـوئیهایشان بـه مقاومت بـر خاسته بـود، با گلـوله پاسـخ گفـتـنـد و در مـسیر خمیـن به اراك وى را بـه شهادت رسانـدنـد. بستگان شهیـد بـراى اجراى حكـم الهى قصاص به  .تهران (دار الحكـومه وقت) رهـسـپار شـدند و بر اجراى عـدالت اصـرار ورزیدند تا قاتل قصاص گردید
بدیـن ترتبیب امام خـمیـنى از اوان كـودكى با رنج یـتیـمىآشـنا و با مفهوم شهادت روبرو گردید. وى دوران كـودكـى و نـوجـوانى را تحت  سرپرستى مادر مـومـنـه اش (بانـو هاجر) كه خـود از خاندان علـم و تقـوا و از نـوادگان مـرحـوم آیـه الـلـه خـوانسـارى ( صاحب زبـده  التصانیف ) بوده است. همچنیـن نزد عمه مـكـرمه اش ( صاحبـه خانم ) كه بانـویى شجاع و حقجـو بـود سپرى كرد اما در سـن 15 سالگى از  نعمت وجـود آن دو عزیز نیز محـروم گـردید.

هجرت به قـم، تحصیل دروس تكمیلى وتدریس علوم اسلامى